III
***
Երկար քնելուց մեր գլուխները թմրած՝
Վե՛ր ենք կացել, սակայն դեռ չենք կենտրոնանում:
Մով երկնքում արդեն իր զենիթին է հասած՝
Արևն անխիղճ կարծե՜ս թե կրակ է թափում․․․
Միջօրեի թափուր գյուղն իրենց ձեռքն առած՝
Ճնճղուկներն անհո՜գ ասուլիս են անում,
Ինչ-որ հավեր զոռով իրենց ձվերն ածած՝
Սրտապատառ ձայնով ճաքուճա՛ք են լինում․․․
Ընձուղտավիզ մի ժայռ, արևահար
(
Read more... )